cxcv

Usta pieściły szyję. Nagle Aleksander przeniósł ręce na jej
piersi. Westchnęła głęboko.

- Jesteś taka piękna, Jonet. Nie wyobrażasz sobie, co możesz
zrobić z mężczyznami. Powinnaś wysłać mnie do piekła, zamiast
dotrzymywać mi towarzystwa.
- Wiem o tym, ale nie chcę się z tobą rozstawać. Chcę, abyś
był ze mną. Niczego jeszcze tak w życiu nie pragnęłam.
- Chryste! Jonet, czy ty przynajmniej wiesz, o co prosisz? Czy
ty wiesz, co mężczyźni i kobiety robią? Jeszcze kilka minut i wejdę
w ciebie. Nie będę mógł się powstrzymać. Nie będę nawet próbował.
Skrył twarz w ramionach Jonet. Oddychała ciężko, walcząc
z sobą, z resztkami zdrowego rozsądku. Wiedziała, że Aleksander
chce ją mieć, ale błaga